Dekolonizasyon, sömürgeci güçlerin, sömürgelerindeki topraklardan çekilerek bu topraklara bağımsızlık vermesi sürecini ifade eder. 20. yüzyılın ortalarından itibaren, özellikle II. Dünya Savaşı sonrası, sömürgeci imparatorluklar zayıflamaya başladı ve dünyanın dört bir yanında bağımsızlık hareketleri güç kazandı.
Bu süreç, Afrika, Asya ve Orta Doğu gibi bölgelerde birçok yeni devletin kurulmasına yol açtı. Dekolonizasyon, aynı zamanda kültürel, ekonomik ve politik yeniden yapılanmaların başlangıcı oldu. Hindistan’ın 1947’de İngiltere’den bağımsızlığını kazanması, Cezayir’in 1962’de Fransa’dan bağımsız olması gibi örnekler, dekolonizasyonun simgelerindendir. Ancak, dekolonizasyon süreci genellikle şiddetli çatışmalar, sosyal huzursuzluklar ve yeni ulusal kimlik arayışlarıyla birlikte gelişmiştir.